Nefes-1: Kırım

 

Bir vatanım vardı benim adı: Kırım!

Beni ondan ayırsalar duramam, yıkılırım…

Yardan, candan, serden geçerim,

Ama vatansız gündüz olmaz gecelerim…

Binerim yağız atıma, çarpışırım…

Her türlü zulmetlere katlanırım,

Ancak senden geçemem Kırım!

 

Güç alırım topraktan, denizden!

Ordu kurarım otuz bin süvariden.

Emir alırım Kalgaylardan, Giraylardan.

Ne zaman çıksam zaferdir o aylardan!

Denizler arasında kalmışım.

Allah bir daha ayırmasın Kırım’dan!

 

Fatih fermanıyla binerim atıma,

Düşmanlardan kim çıkarsa bahtıma!

Yararım denizleri, düz ederim dağları, tepeleri.

Bozarım düşman ordusunu, aşarım setleri!

Gererim en zorlu yayları, mesafe tanımaz oklarım.

Bozkurt’u ederim kendime rehber, savaşırım.

Allah bir daha sensiz bırakmasın Kırım!

 

Bir kez sürüldüm vatanımdan,

İndiğim için doru atımdan.

Vagonlarla çıkarıldım öz yurdumdan apansız,

Öyle bir soğuk vurdu zamansız.

Kaldım çaresiz, dertli.

Çayda değil, gönlümüz demlendi!

Ne büyük acı, ne kötü günlerdi…

 

Ayılar esir ettiler bozkurtu,

Elimiz kılıç çekmedi, dilimiz tutuldu…

Felek bizi, bize vurdurdu,

Bir kış ki sadece bizi dondurdu.

Ayrıldım Kırım’dan, canımdan, öz yurdumdan.

Allah bir daha ayırmasın beni Kırım’dan.

 

Taş yerinde ağırdır, insan vatanında.

Her şeyin bedeli var; nefesin de canın da!

Bir kez vurdu Felek anladım,

Ben Kırım’sız nefes alamadım.

Kerç’te görmesem sarı tamgalı bayrak yapamazdım,

Ben soylular soylusu akıncı Tatarım!

                                                                                                        -Altaylı

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Üç Tarz-ı Siyaset Işığında Türkçülük Fikri

Türk Olmak Bahsine Dair "Katliam" Girit Türklüğü

Gerçekler ve Yalanlar | Atsız ve Atatürk