Nefes-1: Kırım
Bir
vatanım vardı benim adı: Kırım!
Beni ondan
ayırsalar duramam, yıkılırım…
Yardan,
candan, serden geçerim,
Ama
vatansız gündüz olmaz gecelerim…
Binerim
yağız atıma, çarpışırım…
Her türlü
zulmetlere katlanırım,
Ancak
senden geçemem Kırım!
Güç alırım
topraktan, denizden!
Ordu
kurarım otuz bin süvariden.
Emir
alırım Kalgaylardan, Giraylardan.
Ne zaman
çıksam zaferdir o aylardan!
Denizler
arasında kalmışım.
Allah bir
daha ayırmasın Kırım’dan!
Fatih
fermanıyla binerim atıma,
Düşmanlardan
kim çıkarsa bahtıma!
Yararım
denizleri, düz ederim dağları, tepeleri.
Bozarım
düşman ordusunu, aşarım setleri!
Gererim en
zorlu yayları, mesafe tanımaz oklarım.
Bozkurt’u
ederim kendime rehber, savaşırım.
Allah bir
daha sensiz bırakmasın Kırım!
Bir kez
sürüldüm vatanımdan,
İndiğim
için doru atımdan.
Vagonlarla
çıkarıldım öz yurdumdan apansız,
Öyle bir
soğuk vurdu zamansız.
Kaldım
çaresiz, dertli.
Çayda
değil, gönlümüz demlendi!
Ne büyük
acı, ne kötü günlerdi…
Ayılar esir
ettiler bozkurtu,
Elimiz
kılıç çekmedi, dilimiz tutuldu…
Felek
bizi, bize vurdurdu,
Bir kış ki
sadece bizi dondurdu.
Ayrıldım
Kırım’dan, canımdan, öz yurdumdan.
Allah bir
daha ayırmasın beni Kırım’dan.
Taş
yerinde ağırdır, insan vatanında.
Her şeyin
bedeli var; nefesin de canın da!
Bir kez
vurdu Felek anladım,
Ben
Kırım’sız nefes alamadım.
Kerç’te
görmesem sarı tamgalı bayrak yapamazdım,
Ben
soylular soylusu akıncı Tatarım!
-Altaylı
Yorumlar
Yorum Gönder